Στο
σκοτάδι ζει από χθες μια 8μελης οικογένεια με 4 ανήλικα παιδιά, στην
περιοχή της Σαρακίνας, που δεν κατάφερε να πληρώσει τον λογαριασμό των
1.160 ευρώ της ΔΕΗ. Ένα λογαριασμό που δεν αρνήθηκε να πληρώσει ο Νίκος
Σμαρνάκης, αλλά λόγω σοβαρών οικονομικών δυσκολιών, ζήτησε να γίνει μια
ευνοϊκή ρύθμιση για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες
οικονομικές απαιτήσεις της εποχής.
Ο Νίκος Σμαρνάκης ζει με τη σύζυγο, τα 4 ανήλικα παιδιά τους (από
2,5 έως 9 ετών) σ? ένα σπίτι στην περιοχή της Σαρακίνας στη Σπιάτζα,
κάνοντας έναν πραγματικό αγώνα επιβίωσης και αντιμετώπισης των δυσκολιών
της ζωής.
Δυσκολίες που για την οικογένεια τον τελευταίο καιρό
διογκώθηκαν μ? ένα σοβαρό προβλήματα υγείας του μικρότερου παιδιού το
οποίο το τελευταίο χρονικό διάστημα υπεβλήθη σε μια σειρά σοβαρών
χειρουργικών επεμβάσεων και κατάφερε να βγει νικητής μετά από 40 ημέρες
στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η
οικογένεια ανέβαινε το δικό της Γολγοθά, αφήνοντας - μοιραία - πίσω
κάποιες άλλες υποχρεώσεις. Ωστόσο, τα ρολόγια της ΔΕΗ και οι άνθρωποι
που τα διαχειρίζονται, όπως αποδείχθηκε, δεν μπορούν να καταλάβουν από
δυσκολίες της ζωής αν δεν έχουν «χτυπήσει» τη δική τους πόρτα.
Ζήτησα ρύθμιση τον Οκτώβριο
Ο πρώτος φουσκωμένος λογαριασμός έφτασε τον Οκτώβριο με το ποσό
των 1.000 ευρώ. «Επειδή είχα τα έξοδα από τα νοσήλια του παιδιού,
αδυνατούσα να πληρώσω το ποσό και ζήτησα από τη ΔΕΗ να μου κάνουν μια
ρύθμιση. Αν και εξήγησα ότι αντιμετωπίζω οικονομικό πρόβλημα, γιατί τότε
και στην Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας - όπου εργάζομαι στο κυλικείο -
είχε απεργίες, πολλές ημέρες βρισκόταν υπό κατάληψη ενώ είχα και το
πρόβλημα υγείας του παιδιού μου, το καλύτερο που μπορούσαν να κάνουν
όπως είπαν, ήταν για 500 ευρώ τον Νοέμβριο και 500 τον Δεκέμβριο.
Μάλιστα η απάντηση της προϊσταμένης ήταν ότι κι αυτοί έχουν παιδιά αλλά
βρίσκουν χρήματα και πληρώνουν. Παρόλα αυτά, τέσσερις ημέρες μετά μου
έκοψαν το ρεύμα
και όταν πήγα στη ΔΕΗ, για να κάνουν άμεση επανασύνδεση, με έβαλαν και
υπέγραψα υπεύθυνη δήλωση ότι την επόμενη ημέρα θα πλήρωνα όλο το ποσό,
1.000 ευρώ δηλαδή», εξηγεί ο Νίκος Σμαρνάκης που εξέφρασε την οργή και
αγανάκτησή του, όχι για την ταλαιπωρία στην οποία υπόκειται η οικογένειά
τους αλλά για την απάνθρωπη και εξευτελιστική συμπεριφορά εκ μέρων της
διεύθυνσης του Εμπορικού Τομέα.
«Με αντιμετωπίσει σα να ήμουν το
τελευταίος πολίτης», είπε χαρακτηριστικά ο κ.Σμαρνάκης.
Διέκοψαν και πάλι την ηλεκτροδότηση
Στο χρονικό διάστημα των δυο μηνών που ακολούθησαν (Νοέμβριο και
Δεκέμβριο) η οικογένεια - δεδομένων των παραπάνω δυσκολιών - κατέβαλε το
ποσό των 350 ευρώ, με την προοπτική, σιγά-σιγά να το αποπληρώσει όλο.
Ωστόσο, ο νέος λογαριασμός που ήρθε, μαζί το με το χαράτσι, έφτανε τα
1.162 ευρώ και έπρεπε να αποπληρωθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. «Επειδή
δεν μπόρεσα να βάλω χρήματα, ήρθαν χθες (σ.σ τη Δευτέρα)
και έκοψαν και πάλι το ρεύμα.
Αν και τους εξήγησα ότι ζούμε 8 άτομα,
ότι υπάρχουν 4 μικρά παιδιά, το ένα με σοβαρά προβλήματα υγείας, δεν
καταλάβαιναν τίποτε. Έκοψαν το ρεύμα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε
σοβαρό πρόβλημα πια όχι μόνο γιατί δεν έχουμε φως αλλά γιατί χωρίς ρεύμα
δεν δουλεύει το μοτέρ για να έχουμε νερό.
Με λίμπες μεταφέραμε από ένα
γειτονικό σπίτι για να πλυθούν τα παιδιά και να ρίξουμε στην τουαλέτα
και η γυναίκα μου έχει πάει σ? ένα γειτονικό σπίτι να μαγειρέψει»,
εξηγεί ο Νίκος Σμαρνάκης.
«Δε ζητάω να μου τα χαρίσουν»
Οι δυσκολίες της ζωής έρχονται η μια μετά την άλλη στην
οικογένεια, που λόγω της των δυσκολιών δεν μπορεί να είναι συνεπής στις
οικονομικές της υποχρεώσεις. «Κρέας μπαίνει κάθε 15-20 ημέρες στο σπίτι.
Κάθε μέρα τη βγάζουμε με μακαρόνια, ρύζι, φακές και χόρτα από τη γη.
Χρήματα για πετρέλαιο δεν είχαμε και μαζευόμαστε όλοι γύρω από το τζάκι.
Για τις ημέρες που είχε πολύ παγωνιά - επειδή το ένα παιδί μας έπαθε
υποθερμία - παρακαλέσαμε τον Χρήστο τον Ασημακόπουλο να μας φέρει λίγο
πετρέλαιο, και τον ευχαριστώ, αλλά αυτό και το χρωστάω και τελείωσε»
εξηγεί οΝίκος Σμαρνάκης, σημειώνοντας ωστόσο ότι παρόλα αυτά, δεν ζητά
να του χαριστεί το ποσό του λογαριασμού, αλλά να γίνει μια ρύθμιση στην
οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί.
«Δε θέλω να μου χαρίσουν το ποσό, αλλά
μια ευνοϊκή ρύθμιση για να μπορέσω να ανταποκριθώ, γιατί τα 500 ευρώ
αδυνατώ να τα πληρώσω. Και πάλι η εργασία μου είναι υπό κατάληψη και αν
δε δουλέψω δε μπορώ να πληρώσω», καταλήγει.
Όλη αυτή η ταλαιπωρία είναι αποτέλεσμα της δύσκολης οικονομικής
συγκυρίας που δεν επιτρέπει σε κανέναν να?σηκώσει κεφάλι. Μια δυσκολία -
όπως η ασθένεια του μικρού παιδιού - και ακολουθεί «ντόμινο»
ταλαιπωρίας για μια οικογένεια που αγωνίζεται να επιβιώσει. «Πάντα
δούλευα και 2ηδουλεία και τα βγάζαμε πέρα.
Δούλευα σε ταβέρνες και τα
καλοκαίρια σε μεγάλα μαγαζιά. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Δεν περίμενα ποτέ
ότι θα φτάσω σε αυτό το σημείο?» καταλήγει ο Νίκος Σμαρνάκης.
